Chlorowcoalkany to pochodne chlorowcowe: fluorowe, chlorowe, bromowe i jodowe węglowodorów nasyconych (łańcuchowych i cyklicznych), w których jeden lub więcej atomów wodoru zostało zastąpionych atomem (atomami) chlorowca.
Właściwości fizyczne: Zazwyczaj ciecze lub ciała stałe. Gazami są tylko: fluorek metylu, etylu i n-propylu, chlorek metylu i etylu oraz bromek metylu. Temperatury wrzenia i topnienia wyższe niż u węglowodoru, od którego wywodzi się pochodna chlorowcowa. Pochodne fluorowe i chlorowe są mniej gęste od wody, a pochodne bromowe i jodowe - bardziej gęste. Chlorowcoalkany są nierozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w rozpuszczalnikach organicznych.
Właściwości chemiczne: Generalnie, bardzo reaktywne chemicznie (z wyjątkiem pochodnych fluorowych). Ulegają reakcji redukcji wodorem (tworzy się odpowiedni węglowodór nasycony) i eliminacji z udziałem mocnej zasady (tworzy się odpowiedni alken). Reagują w podwyższonej temperaturze z wodą, dając odpowiedni alkohol. Z wodorosiarczkami tworzą tioalkohole (merkaptany), a z amoniakiem - aminy.
Przedstawiciele: fluorek metylu, bromek n-propylu, jodek etylu, trichlorometan (chloroform), tetrachlorometan (tetra)
|
