|
Słownik przyrodniczy
|
Nadciekłość
|
Nadciekłość - stan cieczy, w którym jest ona pozbawiona lepkości. Warstwy takiej cieczy płyną bez tarcia wewnętrznego, czyli bez żadnych strat energii.
Nadciekłość obserwuje się w temperaturach niewiele wyższych niż 0 kelwinów (w pobliżu zera bezwzględnego). Zjawisko to tłumaczy się tworzeniem się w cieczy kondensatu bozonowego, złożonego z wielu atomów lub cząsteczek, zajmujących stan o najniższej energii.
|
Nadmanganian potasu
|
Nadmanganian potasu (KMnO4) - ciemnofioletowe kryształy, dobrze rozpuszczalne w wodzie. Silny utleniacz, który znalazł zastosowanie w chemii organicznej i w analizie chemicznej.
Ma właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze. Jego roztwór stosowany jest do odkażania ran i gardła.
Z nadmanganianu potasu można otrzymać tlen przez termiczny rozkład lub w reakcji z wodą utlenioną.
|
Nadprzewodnictwo
|
Nadprzewodnictwo - stan materiału, w którym jest on pozbawiony oporu elektrycznego. Nadprzewodnikami mogą być niektóre pierwiastki (większość metali, fulereny), stopy i tlenkowe materiały ceramiczne.
Przyczyną nadprzewodnictwa jest tworzenie się ze swobodnych elektronów tzw. par Coopera, w temperaturach poniżej tzw. temperatury krytycznej, charakterystycznej dla danego materiału. Pary Coopera, złożone zawsze z 2 elektronów, są bozonami i są sprzęgnięte z drganiami harmonicznymi sieci krystalicznej (co daje im stabilność). Pary Coopera tworzą kondensat bozonowy, w którym wszystkie bozony zajmują stabilny stan o określonej energii i potrafią poruszać się w sieci krystalicznej bez zmian (strat) energii.
Do tej pory nie udało się uzyskać nadprzewodników w temperaturze pokojowej. Istnieją nadprzewodniki niskotemperaturowe, o temperaturach krytycznych poniżej 77 K (temp. wrzenia ciekłego azotu) i nadprzewodniki wysokotemperaturowe (ceramiczne), o temperaturach krytycznych wyższych niż 77 K (90-125 K).
Nadprzewodnictwo zostało odkryte w 1911 roku przez holenderskiego fizyka Heike Kamerlingha-Onnesa.
|
|