|
Słownik przyrodniczy
|
Owoc
|
Owoc - organ charakterystyczny dla roślin okrytozalążkowych, służący do rozsiewania nasion. Składa się z nasion i okrywającej je owocni. Owocnia powstaje z zalążni słupka lub rzadziej - z dna kwiatowego. Nasiona powstają z zapłodnionych zalążków.
Owoce z suchą owocnią służą często do rozsiewania nasion przez wiatr (mają włoski lub skrzydełka) lub przez zwierzęta (mają haczyki → egzozoochoria), a owoce mięsiste - stanowią zawsze pokarm dla zwierząt, które przy okazji rozsiewają niestrawione nasiona (endozoochoria).
Przykłady owoców: strąk (u fasoli), ziarniak (u traw), orzech (u leszczyny), skrzydlak (u klonów), pestkowiec (u śliwy), jagoda (u borówek), owoc zbiorowy (u poziomki).
|
Owocnik
|
Owocnik - twór złożony ze zbitych strzępek grzybni, występujący u grzybów wyższych (workowców, podstawczaków). Służy do rozsiewania zarodników, które powstają w jego obrębie.
Owocniki mogą mieć różne kształty i barwy i wyrastać nad ziemią (większość) lub pod ziemią (np. u trufli).
Klasyczny owocnik podstawczaka składa się z trzonka i zarodnikonośnego kapelusza i jest tym "grzybem", który zbierany jest w lesie (jeśli jest jadalny).
|
Owocostan
|
Owocostan - spójny twór, złożony z wielu owoców, powstały na bazie kwiatostanu.
W powstawaniu owocostanu może dodatkowo brać udział: okwiat, dno kwiatowe lub oś kwiatostanu.
Klasyczny przykład owocostanu: "owoc" ananasa.
|
|