|
Słownik przyrodniczy
|
Prawo Joule'a
|
Prawo Joule'a - prawo sformułowane w 1841 roku przez angielskiego fizyka - Jamesa Prescotta Joule'a.
Brzmi ono tak: ciepło (Q) wydzielone przez przewodnik o oporze R, w którym płynie prąd elektryczny o natężeniu I, przez okres czasu t, jest równe iloczynowi oporu, okresu czasu i kwadratu natężenia prądu: Q = I2Rt.
Zjawisko wydzielania ciepła przez przewodnik z prądem znalazło zastosowanie w grzejnikach elektrycznych, grzałkach, żelazkach i bezpiecznikach topikowych.
|
Prawo Lamberta-Beera
|
Prawo Lamberta-Beera - prawo sformułowane przez szwajcarskiego fizyka - Johanna Lamberta i niemieckiego fizyka - Augusta Beera. Głosi ono, że przy przechodzeniu światła monochromatycznego przez roztwór barwnika, absorbancja (A) jest równa iloczynowi molowego współczynnika absorpcji barwnika (a), stężenia molowego barwnika (c) i długości drogi, pokonanej przez światło w roztworze (l): A = acl.
Absorbancja jest logarytmem dziesiętnym ze stosunku natężenia światła padającego na roztwór, do natężenia światła wychodzącego z roztworu.
|
Prawo Ohma
|
Prawo Ohma - prawo sformułowane w 1826 roku przez niemieckiego matematyka - Georga Ohma. Ma ono obecnie następującą postać:
W przewodniku liniowym (o stałym oporze), w którym płynie prąd stały, przykładane napięcie (U) jest wprost proporcjonalne do natężenia prądu (I).
Współczynnikiem proporcjonalności jest opór elektryczny (rezystancja, R) przewodnika: U = RI
Im większe napięcie przyłożymy do przewodnika liniowego, tym większe natężenie prądu uzyskamy.
A jeśli do przewodników o różnych rezystancjach będziemy przykładać to samo napięcie, to popłyną przez nie prądy o różnych natężeniach, tym większych, im mniejsze będą opory elektryczne.
|
|