|
Słownik przyrodniczy
|
Promieniowanie podczerwone
|
Promieniowanie podczerwone - promieniowanie elektromagnetyczne emitowane przez wszystkie ciała o temperaturze powyżej zera bezwzględnego (0 kelwinów). Jest ono formą transportu ciepła. Gdy zostaje pochłonięte przez cząsteczki, wywołuje ich ruchy cieplne (drgania, rotacje). Odpowiadające podczerwieni długości fal elektromagnetycznych mieszczą się w zakresie: 760 nanometrów - 2 milimetry (między światłem widzialnym a mikrofalami).
Detekcja promieniowania podczerwonego znalazła zastosowanie w noktowizorach i czujnikach termicznych.
|
Promieniowanie reliktowe
|
Promieniowanie reliktowe (kosmiczne promieniowanie tła) - promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie mikrofal, będące pozostałością po fotonach powstałych podczas Wielkiego Wybuchu (na początku Wszechświata). Wypełnia ono prawie jednorodnie Wszechświat i ma obecnie temperaturę około 2,7 K (istnieją drobne różnice tej temperatury w zależności od kierunku przestrzeni, z którego dobiega promieniowanie).
Jego istnienie przewidział rosyjski fizyk - George Gamow w latach 40-tych XX wieku. Zostało ono odkryte w 1965 roku przez amerykańskich fizyków: Arno Penziasa i Roberta Wilsona.
|
Promieniowanie rentgenowskie
|
Promieniowanie rentgenowskie (promieniowanie X) - wysokoenergetyczne promieniowanie elektromagnetyczne powstające podczas hamowania rozpędzonych elektronów. Odpowiadająca mu długość fal mieści się w zakresie od 10 pikometrów do 10 nanometrów (między promieniowaniem gamma a ultrafioletem).
Promieniowanie rentgenowskie zostało odkryte w 1895 roku przez niemieckiego fizyka - Wilhelma Roentgena. Jest ono powszechnie stosowane w medycynie, przy prześwietleniach rentgenowskich (diagnostyka Rtg).
|
|